Havank geboren: 19 februari 1904 te Leeuwarden overleden: 22 juni 1964 te Leeuwarden
pseudoniem/naamsvariant: Hendrikus...
306 downloads
619 Views
139KB Size
Report
This content was uploaded by our users and we assume good faith they have the permission to share this book. If you own the copyright to this book and it is wrongfully on our website, we offer a simple DMCA procedure to remove your content from our site. Start by pressing the button below!
Report copyright / DMCA form
Havank geboren: 19 februari 1904 te Leeuwarden overleden: 22 juni 1964 te Leeuwarden
pseudoniem/naamsvariant: Hendrikus Frederikus van der Kallen Havank had al vroeg de ambitie schrijver te worden. Een boekdrukker, raadde hem omstreeks 1932 aan zijn heil in Amsterdam te zoeken en daar contact te leggen met andere schrijvers en kunstenaars. In Amsterdam schreef hij zijn eerste boek, Het mysterie van St. Eustache, dat hij in 1934 aanbood aan de Utrechtse uitgever Bruna, die het in eerste instantie terugzond maar in 1935, na het overlijden van zijn auteur Ivans (Jacob van Schevichaven), wel wilde uitgeven. Anton van Duinkerken deed hem het pseudoniem Havank aan de hand, naar analogie overigens van dat van Ivans. (H van K werd Havank). Beschrijving Havank boeken: 01 Het mysterie van Sint Eustache Een oude burcht in Noord-Frankrijk en zijn bewoners, een ruïne waaraan een dramatische geschiedenis verbonden is en waar zich een spook schijnt op te houden vormen de achtergrond van dit verhaal. De oplossing van het mysterie kan men inspecteur Silvère, zoals altijd, rustig overlaten. 02 Het raadsel van de drie gestalten In dit verhaal uit de tijd dat de Schaduw, alias Charles C.M. Carlier, nog de ondergeschikte van Hoofdinspecteur Silvère was, is onder meer sprake van een geheimzinnig drietal, dat zwart op wit waagt neer te schrijven dat het over meer hersenen beschikt dan Silvère en zijn collega's. Hoezeer deze stelling ook op verbeelding berust, bewijst wel de afloop van deze hoogstmerkwaardige geschiedenis. 03 Het spookslot aan de Loire 'Doe de ramen dicht,' zuchtte zij, bijna onhoorbaar. 'De ramen dicht? Het is hier om te stikken,' had Armand verwonderd geantwoord, terwijl hij Marguerite voorzichtig weer te bed legde. 'Doe de ramen dicht,' smeekte zij, en toen hij nog steeds aarzelde: 'Als ik je toch zeg, dat het daardoor binnenkomst?' 'Het?!... Wat?!...' 04 Het probleem van de twee hulzen 'De trein is twee minuten te laat,' merkte Hubertus zwijgend op, toen de trein eindelijk begon binnen te rollen; Hubertus was een stipt en nauwgezet man. Het aantal reizigers bleek slechts gering en Hubertus had niet veel moeite hen èèn voor èèn nauwkeurig te observeren. Tien – misschien twintig waren de controle reeds gepasseerd, eer oom Hubertus langzaam zijn krant dichtvouwde, langzaam opstond… en een schok kreeg. Het was niet de dun gezaaide geitenbaard van nicht Eulalia die hem schokte, daarvoor kende hij het uiterlijk van Léon Rosenheim te goed, doch het was het gezicht dat enkele meters achter Rosenheim opdook… 'Ik laat me hangen als…' mompelde hoofdinspecteur Uyttenbogaert binnensmonds. 'Doe dat niet!' vermaande zijn engelbewaarder. Dan gleed er een nauw bedwongen glimlach over zijn gezicht, en nadat hij de controle gepasseerd was, liep hij rakelings langs oom Hubertus en fluisterde in het voorbijgaan: 'Schaduw!' 'Merkwaardig – ik mag wel zeggen hoogst merkwaardig,' overwoog inspecteur Carlier, alias de Schaduw, terwijl hij de ander op enkele schreden afstand volgde…
05 De man uit de verte Even lijkt het of de Schaduw van een welverdiende vakantie aan de Middellandse Zee kan gaan genieten, maar de vreemde bijeenkomst op een volkomen verlaten strand prikkelt de speurzin van de Schaduw en doet hem het verlangen naar rust vergeten. In samenwerking met inspecteur Silvère weet hij een verklaring te vinden voor de vreemde gebeurtenissen van de laatste dagen en ziet hij kans de, merkwaardig genoeg, sympathieke moordenaar te arresteren. Als hij ook nog de motieven voor de beide moorden weet te vinden, heeft hij eindelijk de gelegenheid om van de rust van het badplaatsje met volle teugen te genieten. 06 N.V. Mateor N.V. Mateor is een van die boeken van Havank, die zich niet alleen onderscheiden door hun strikt persoonlijke stijl, maar die ook uitblinken door een vernuftig uitgedachte en onweerlegbare logica tot oplossing gebrachte handeling.
07 Er klopt iets niet Zingende fonteinen, maanlicht-overgoten renaissancegevels, bonte volkstaferelen, ze vormen het romantische decor voor een Italiaans Avontuur van de Schaduw, dat juist door die contrastrijke entourage des te merkwaardiger en des te boeiender is. 08 Vier vreemde vrienden 'Wie bent u! Wat doet u hier?' Zijn rustige blauwe ogen namen haar nauwlettend op, eer hij besloot te antwoorden. Een jonge slanke vrouw. Zeker niet ouder dan vierentwintig. Een smal en ovaal gezicht. Donkeren Diepbrandende ogen. Een zeer kleine mond, maar ietwat hard van lijn. Al even kleine oren, die half schuilgingen onder het als ebbenhout zwarte haar. 'Bent u', zei hij eindelijk, 'misschien een van de Vier Vreemde Vrienden?' Haar toch steeds grote ogen opende zich nog verder. 'Hoe weet u…?' Silvère glimlachte. De roof van twintig miljoen Engelse ponden vanaf een oceanliner, brengt enige beroering teweeg onder het internationale speurdersdom. Niet de minsten daaronder zijn 'de Schaduw' en diens onafscheidelijke adjudant Silvère. Maar voordat het misdrijf opgelost is, moet er eerst klaarheid in andere zaken worden gebracht, bijvoorbeeld in de ware identiteit van de Vreemde Vrienden 09 De cycloop Kent u het jachtverhaal van hoofdinspecteur Francis Pyla, dat bijna klassiek geworden voorbeeld van surrealistische nonsens en Havankiaanse humor? Het zijn die humor zowel als het feit dat in deze Havank nu eens niet Silvère en de Schaduw op het tapijt verschijnen waardoor dit boek een eenling vormt tussen de 'traditionele' Havanks. Maar het is een eenling gebleken die door de bewonderaars van de schrijver zeer hoog aangeslagen wordt. Het werk van wijlen Havank wordt met de regelmaat van een klok herdrukt en geen lezer zal dan ook hiaten in zijn Schaduwverzameling hoeven aan te wijzen. In zijn eerste boeken sloot Havank zich nog angstvallig aan bij de toen heersende 'orthodoxe' tradities – gevestigd door Edgar Wallace en door een pionier als Ivans – maar in zijn latere romans kreeg de humor van zijn persoonlijke taalgebruik hoe langer hoe meer de overhand. Na Havank's dood wordt de serie voortgezet door de journalistschrijver Pieter Terpstra, die door pers en publiek vrijwel onverdeeld is geprezen om zijn inlevingsvermogen in het hoogst merkwaardige zielenleven van de Schaduw.
10 Hoofden op hol Het werk van wijlen Havank wordt met de regelmaat van een klok herdrukt en geen lezer zal dan ook hiaten in zijn Schaduw-verzameling hoeven aan te wijzen In zijn eerste boeken sloot Havank zich nog angstvallig aan bij de toen heersende 'orthodoxe' traditie, gevestigd door Edgar Wallace en door een pionier als Ivans, maar in zijn latere romans kreeg de humor van zijn persoonlijke taalgebruik hoe langer hoe meer de overhand. Na Havank's dood wordt de serie voortgezet door de journalist-schrijver Pieter Terpstra, die door pers en publiek vrijwel onverdeeld is geprezen om zijn inlevingsvermogen in het hoogst merkwaardige zieleleven van de Schaduw. Dit avontuur van de Schaduw, Alias Charles C.M. Carlier, speelt in Cagnes sur Mer, het charmante plaatsje aan de Franse Rivièra, dat de lezer dan ook terstond zal herkennen. Al was het alleen maar door de zonnige sfeer van dit avontuur, door Havank beschreven met een humor, die soms een bijna surrealistisch karakter aanneemt. 11 Polka Mazurka Dit is het Schaduw-verhaal met de hoogste totaaloplage van allemaal. Waarop die enorme populariteit berust is moeilijk precies te zeggen, maar de spannende handeling en de joyeuze vaart van dit boek zullen er zeker toe hebben bijgedragen. 12 'De Schaduw grijpt' in In 'De Schaduw grijpt' ontdekt Monsieur Charles C.M. Carlier allerlei zonderlinge zaken, zoals lijken die niet dood en doden die geen lijken zijn, weshalve hij vrienden en magen van het hoofdbureau bijeen roept en telefonisch een arrestatie verricht. Maar de ontdekking die een zekere Gomba doet is niet minder sensationeel en wanneer mijnheer Polycarpus Forkas het kloeke besluit neemt de misdaad vechtenderhand onder ogen te zien wordt het zo langzamerhand tijd voor de Schaduw om op buitengewoon afdoende wijze in te grijpen. 13 Drie dartele doodgravers Het werk van wijlen Havank wordt met de regelmaat van een klok herdrukt en geen lezer zal dan ook hiaten in zijn Schaduw-verzameling hoeven aan te wijzen In zijn eerste boeken sloot Havank zich nog angstvallig aan bij de toen heersende 'orthodoxe' traditie, gevestigd door Edgar Wallace en door een pionier als Ivans, maar in zijn latere romans kreeg de humor van zijn persoonlijke taalgebruik hoe langer hoe meer de overhand. Na Havank's dood wordt de serie voortgezet door de journalist-schrijver Pieter Terpstra, die door pers en publiek vrijwel onverdeeld is geprezen om zijn inlevingsvermogen in het hoogst merkwaardige zielenleven van de Schaduw. De geschiedenis van de drie dartele doodgravers die samen de 'Broederschap van de Onzalige Dood' vormen, is een merkwaardig geheel waar de Schaduw aanvankelijk moeilijk wijs uit kan worden. Maar de drie gebroeders Teederling gaan niet volledig feilloos te werk en de Schaduw weet ze juist op tijd te ontmaskeren. 14 De schaduw is terug De Schaduw belandt in een gekkenhuis vol ruziënde families, waarvan sommigen zich muzikaal achten. Butler Florimond Bottleneck vindt zichzelf zo deftig dat hij in een draagstoel naar de voordeur gebracht zou moeten worden. En wat heeft de zeep van de firma N.V. Zefir Zaligman te bieden? En wat heeft de Schaduw met een bont geruite pet?
15 Lijk halfstok Het werk van wijlen Havank wordt met de regelmaat van een klok herdrukt en geen lezer zal dan ook hiaten in zijn Schaduw-verzameling hoeven aan te wijzen In zijn eerste boeken sloot Havank zich nog angstvallig aan bij de toen heersende 'orthodoxe' traditie, gevestigd door Edgar Wallace en door een pionier als Ivans, maar in zijn latere romans kreeg de humor van zijn persoonlijke taalgebruik hoe langer hoe meer de overhand. Na Havank's dood wordt de serie voortgezet door de journalist-schrijver Pieter Terpstra, die door pers en publiek vrijwel onverdeeld is geprezen om zijn inlevingsvermogen in het hoogst merkwaardige zielenleven van de Schaduw. 'Merkwaardig', mompelde de Schaduw. In plaats van rechtstreeks op zijn studeerkamer toe te lopen, beschreef hij een wijde boog door de tuin van zijn Carliaanse villa en bleef voor de open ramen staan, waar hij een wildvreemd, maar knap meisje… Maar ach, waarom het verhaal hier te vervolgen? Sla het boek open en lees! 16 In memoriam de schaduw Een van de beste Schaduw verhalen, waarin een de Schaduw schier toevallig in een bijzonder park aan de Bretonse kust eindigt, een merkwaardig professor en diens beeldschone dochter ontmoet, en tarantula's van een wel zeer ongewoon formaat tegen het lijf loopt. De beeldschone dochter is natuurlijk Aranea Forster die vanaf dit Avontuur verder als Schaduw's vriendin door het leven gaat. Al met al een echte aanrader voor Havank liefhebbers vanwege de zeldzame combinatie van spanning, toevalligheden en een heerlijk taalgebruik. 17 De versierde bedstee Het avontuur van de versierde bedstee begint op een lenteachtige zaterdagmorgen in Amsterdam, wanneer op het podium van het Concertgebouw hoofdcommissaris Silvère bezig is met het Internationale Politiecongres te notuleren. Eigenlijk is dat de taak van de Schaduw, maar hij zwerft langs de grachten, achter een draaiorgel aan. Ergens ver weg – in Londen en Parijs – worden op datzelfde moment de voorbereidingen getroffen voor een reeks raadselachtige moorden waaraan de Schaduw al gauw zijn handen vol krijgen zal. Het werk van wijlen Havank wordt met de regelmaat van een klok herdrukt en geen lezer zal dan ook hiaten in zijn collectie Schaduw-verhalen behoeven aan te wijzen. In zijn eerste boeken – zoals Het mysterie van St. Eustache en Het spookslot aan de Loire – sloot Havank zich nog angstvallig aan bij de toen heersende 'orthodoxe' traditie, gevestigd door Edgar Wallace en door een pionier als Ivans, maar in zijn latere romans kreeg de humor van zijn persoonlijke taalgebruik hoe langer hoe meer de overhand. Een Schaduw-verhaal dat zo ongeveer de hoogste totaaloplage van allemaal bereikte, was Polka Mazurka. Een titel die dit succes leek te evenaren, was Menuet te middernacht, dat na Havank's dood werd voltooid door Pieter Terpstra. Onverdeeld geprezen door pers en publiek om zijn inlevingsvermogen in het hoogst merkwaardige zielenleven van de Schaduw legde Terpstra nadien de laatste hand aan De Erven Mateor, Mysterie op Mallorca en Schaduw achter de tralies.
18 Schaduw waarom Misschien was het slechts een toevalligheid, dat nu juist die morgen toen de Schaduw via Hoek van Holland naar Harwich overstak en op weg was naar Londen, ook Lucky Dip aanwezig bleek te zijn. Maar de Schaduw gelooft niet in dat soort toevalligheden. Bovendien deden zich tijdens de reis enkele andere toevalligheden voor. Het duurde daarom niet lang of de Schaduw was er vast van overtuigd dat Avontuur zijn pad kruiste. Hij werd in zijn overtuiging gesterkt door een vreemd voorval tijdens zijn snelle rit van Harwich naar Londen. In Londen komst Avontuur met gezwinde spoed naderbij. Een zo merkwaardig Avontuur dat Superintendent Joram Jorkins, Commissaris Silvère en nog enkele anderen zich hardop afvragen: Schaduw… waarom? 19 De weduwe in de wilgen Dit is het verhaal van de Laatste Abdis van de Zwarte Wilgen, een merkwaardig verhaal en een bijzonder boeiend verhaal, spelend in het romantische decor van de Westelijke Pyreneeën. Hoofdpersoon is natuurlijk de Schaduw, alias Charles C.M. Carlier, met deze keer aan zijn rechterhand de lieftallige Aranea Forster.
20 Deurwaardersdelirium Vanuit het raam van een hotel ziet inspecteur Carlier alias De Schaduw in een tegenover gelegen pand een man gymnastische oefeningen doen. Als hij daarna een slok uit een fles neemt en vervolgens in elkaar zakt, neemt De Schaduw de zaak in onderzoek. Met Frans Somers als De Schaduw. Silvère wordt gespeeld door Jan Borkus. En verder met onder meer: Willy Brill, Piet Ekel, Tony Foletta, John Leddy, Donald de Marcas en Huib Orizand. 21 Geheim van de zevende sleutel Maar de Schaduw hoorde hem niet. Hij luisterde naar iets anders; naar gedempt luidruchtig lawaai in de tuin van Hendrick de Buyt, naar stemmengeroes dat vandaar tot hem doordrong, naar het gedruis van rennende schreden op het grindpad tussen de beide huizen, en dan, met eensklaps verstijven van alle spieren en zenuwen, naar een snerpende gil: 'Moord…!' Met schier bovenmenselijke beheersing stond de Schaduw op, zonder haast en zonder opwinding. Door zijn hersens flitste plotseling de onwillekeurig geregistreerde herinnering aan een geluid; maar het was voornamelijk de herinnering aan een geluid dat er niet geweest was. Terwijl over heel Europa een ware zondvloed van regen uitgegoten wordt, is in de zonovergoten Provence de Schaduw druk doende zijn verjaardag te organiseren, waarop hij alle bekenden en vrienden wil uitnodigen. De avond van zijn verjaardag wordt na een feestelijk begin echter zeer gewelddadig onderbroken…
22 De verkavelde bruidegom In de epiloog van dit Schaduw-verhaal werd, heel terloops, een feit vastgelegd, op grond waarvan dit deel in de serie wellicht het meest merkwaardig genoemd mag worden. Maar ook overigens mag deze 'Havank' er zijn als raadselachtige, boeiende en vooral: meeslepend vertelde detective-story. 23 De zwarte pontifex Havank schreef deze roman in het Noorden, in het volgens Schaduwiaanse begrippen rustige Leeuwarden. Maar hij schreef hem tevens in de herinnering aan verre streken, aan het regenachtige Cornwall en aan het Londen van Scotland Yard, aan de zonnige Franse Provence en aan de stranden van de Côte d'Azur. Vooral echter werd dit verhaal geschreven in herinnering aan Avontuur, want, zegt de Schaduw: ik bén Avontuur!
24 Havank Omnibus Er klopt iets niet. Haro Aberdeen en ene Henk Verstraeten zijn in Rome. Onze Haro blijkt een zwak te hebben voor Nicoletta Trojani en Henk voor Angela de Romanis. Zij gaan naar een restaurant om daar met de kunstschilder Mikael Kojevnikoff en zijn vrouw Olga en hun vrienden doktor Remano de Romanis en Aldo Escagni een maaltijd te nuttigen. Ze ontmoeten daar toevallig ook de Schaduw met Lola en Silvère met zijn vrouw Manon. Mikael nodigt allen uit om het weekend samen door te brengen op het landhuis villa Riposo dei Filosofi. Daar ontmoeten ze Flavia ( de zuster van Olga) en haar man Cesare Quintili die zorgt voor het verbrassen van haar vermogen. Hij verzorgt ook de verkoop en het versturen van de kunstwerken van Mikael. Haro Aberdeen gaat een weddenschap aan met doktor Remano de Romanis n.l. de kortste afstand per auto naar Napels... De dode hand: De aandacht van de Schaduw wordt op een dag getroffen door een ouderwetse lijkstoet. Dr hippolyte was overleden, dat dood enzo had hij voornamelijk te danken aan zijn eigen drankconsumptie en als zelf dokter zijnde wist hij ongetwijfeld dat zijn einde daar was. De weduwe leek niet zo onder de indruk hoewel ze regelmatig zware poeders slikte, tegen mogelijke nog zwaardere depressies, welke liefdevol door haar man waren bereid. Dit te meer omdat de Schaduw
haar precies èèn week later zag in een nachttent te Parijs, in gezelschap van de jonge notaris die de erfenis bezorgd had en nu met onmiskenbare geestdrift hielp bij het aanspreken ervan. Veertiendagen later zag hij haar weer in het casino te Cannes en tenslotte zag hij haar voor het laatst toen commissaris Chatillard van de Sûreté Nationale te Nice zijn hulp in riep bij een onderzoek van een vrouw die aan nicotine-vergiftiging overleden was. Zelfmoord? Via de notaris krijgt de Schaduw een verzegelde brief in handen waaruit blijkt dat Hippolyte en zijn bruid Cornelie zwart op wit overeen gekomen waren dat als de één sterft de andere vrijwillig zou volgen. Mary Christmas: Mary Christmas is de secretaresse bij de firma Messr. Truscotte Pike & Strikeland, wijnhandelaren. De dertig jarige Derick Truscotte, bijnaam "Pinkie" vanwege zijn rossige kuif en snor is daar de heerser. Echter niet over Diana Truscotte, zijn "loslippige, god weet waar ze uithangt", vrouw. Marry Christmas is aangenaam verrast als Pinkie haar uitnodigd om de kerst door te brengen te Beuil in de Alpes Maritimes en wel in hotel "Provence". Toevallig, zo niet merkwaardig, dat daar ook ene Charles C.M. Carlier met Aranea Foster verblijven. Deze laatste geeft onze Schaduw de poedel "Nicolas Nickleby" als kerstkado. Zeeeeeer toevallig hebben nou net Diana Truscotte en haar minnaar Pietro Ettatore ook dit hotel uitgezocht om de kerst "gezellig" door te brengen .... de sfeer is dus enigzins gespannen te noemen. Als op kerstavond de Schaduw op bed nog een boek ligt te lezen wordt Diana Truscott vermoord. Ze wordt aangetroffen in het bad en er lijken aanwijzingen te zijn welke richting Derick c.q. Pinkie wijzen. De Schaduw weigert aanvankelijk om zich tijdens zijn vakantie met de zaak te bemoeien, maar de opgetrommelde commissaris Chatillard van de "Police Judiciaire" te Nice slaagt er niet in om e.e.a. tot een juiste oplossing te brengen en ergert zich dan ook groen en geel aan de koppige Schaduw... De Schaduw is terug: Onze Schaduw hernieuwt de kennismaking met onder andere O. Paddekens Jr. Esq., met Joram Jorkins, Sir Richard, Ramos, Mary Macleo, Miss Diana Foxburn en Bertie Foxburn. Verder ook nog met Miss Joyce King de verloofde van inspecteur Langley, Proffessor Ramos Olivarum [ Peterus Raagh ] blijkt de Patriarch van de Zwoslodera te zijn of te wel van de Zwoegers en Slovers der Aarde. Iemand blijkt zich ook ongevraagd te hebben uitgesloofd om visitekaartjes te laten drukken, met daarop een sigaarrokend manneke. Niet lang daarna komt hij terecht in een volslagen gekken huis (Abot's Barton), vol ruziënde familie leden, waarvan sommige zich muzikaal achten. Hij maakt ook kennis met de butler Florimond Bottleneck die volgens hem zo deftig is dat hij op een draagstoel naar de voordeur zou moeten worden vervoerd. Uiteindelijk blijkt de zeep van de firma N.V. Zefir Zaligman, een schone dan wel schitterende wending aan dit verhaal te geven. Bovendien blijkt onze Schaduw te zwijmelen van jaloersheid als hij een prachtige bont geruite pet ontwaard. Probeer in deze situatie je hoofd er maar een bij te houden, dit is dan ook niet voor een ieder weggelegd. Zou de Schaduw ook nu weer in staat blijken te zijn de oplossing te vinden in dit merkwaardig ik mag wel zeggen zeer merkwaardige verhaal? Schaduw waarom? We vinden de Schaduw op het schip M.S. Beatrix, te samen met Patricia Aberdeen, Lucky Dip (Lucius Dipfoot), Mary Pilfrer (eigen naam Moira Kilmarnock en assistent van Sir Richard Aberdeen), Anxibus Azenbhrot alias de Gier, Silvère als de man met de Sik en mrs Helen Tremain. Deze laatste is de vrouw van professor Neville Tremain welke zijn laatste uitvinding aan de hoogste bieder wilt verkopen, een nieuw soort staal dat harder is dan diamant en lichter dan aluminium. Het trekt dan ook de aandacht van zakenlieden en geheime diensten van o.a. Frankrijk, Engeland, Amerika etc. Op het schip, drogeert Lucky dip Helen Tremain, maar de Schaduw verhindert erger en maakt een afsprak met Mary Pilfrer. In het bewuste hotel "The Regent Palace", herkent de Schaduw Gregore Smarotsk die zich nu Joe Gallehasker noemt en vindt geen Mary Pilfrer maar wel een dood meisje die ook die naam blijkt te hebben. Superintendent Joram ( Ezechiël, Jeroboam ) Jorkins en hoofdinspecteur Nigel Green worden er bijgehaald en deze laten Joe (de paardendeken) door Watson en Pingbottom schaduwen.
25 Circus Mikkenie Dit is een van de weinige Schaduw-verhalen die in Nederland spelen. Havank schreef het na een langdurig en innig contact met het bekende Circus Mikkenie, dat er dan ook uitvoerig in ter sprake komt.
26 Spaanse pepers Van het nogal duistere begin tot het verrassende einde speelt deze geschiedenis rondom te Schaduw zich af op het warme, zuidelijke eiland Majorca. De Schaduw logeert er met zijn lieftallige vriendin Aranea Forster bij een oude kennis, bij wie ook commissaris Silvère en diens vrouw hun intrek hebben genomen om wat bij te komen van de afgelopen, onrustige maanden. Wel erg toevallig vertoeft ook een goede vriend van de Schaduw, Don Jaime, op het eiland die de hulp van de grote detective zeer goed kan gebruiken. Aranea begint te vermoeden dat haar vriend niet alleen om vakantie te houden naar Majorca gegaan is; hij was blijkbaar van de aanwezigheid van Don Jaime op het eiland op de hoogte voor hij besloot er naar toe te gaan. Hoe zou Charles C.M. Carlier trouwens ook kunnen genieten van lui in de zon liggen, wanneer vlakbij vijandige spionnen de rust van het eiland dreigen te verstoren? 27 Dodemans dollars Verscheidene oude getrouwen treden er in dit Schaduw-verhaal op, maar tevens tal van ongure gasten. Bijvoorbeeld Petronella en Basilius, die elke zondag – weer of geen weer – uit rijden gaan, in een rijtuig als een volgkoets in een begrafenis. Maar afgezien daarvan zijn er duizenden dollars die hoegenaamd geen aanspraak kunnen maken op het Amerikaanse burgerrecht… Het werk van wijlen Havank wordt met de regelmaat van een klok herdrukt en geen lezer zal dan ook hiaten in zijn collectie Schaduw-verhalen behoeven aan te wijzen. In zijn eerste boeken – zoals Het mysterie van St. Eustache en Het spookslot aan de Loire – sloot Havank zich nog angstvallig aan bij de toen heersende 'orthodoxe' traditie, gevestigd door Edgar Wallace en door een pionier als Ivans, maar in zijn latere romans kreeg de humor van zijn persoonlijke taalgebruik hoe langer hoe meer de overhand. Een Schaduw-verhaal dat zo ongeveer de hoogste totaaloplage van allemaal bereikte, was Polka Mazurka. Een titel die dit succes leek te evenaren, was Menuet te middernacht, dat na Havank's dood werd voltooid door Pieter Terpstra. Onverdeeld geprezen door pers en publiek om zijn inlevingsvermogen in het hoogst merkwaardige zieleleven van de Schaduw legde Terpstra nadien de laatste hand aan De Erven Mateor, Mysterie op Mallorca en Schaduw achter de tralies.
28 Schaduw & Co Commissaris Pélat raadpleegde zijn veelvuldige aantekeningen en bracht verslag uit. Het was een uitmuntend verslag, in zijn soort, maar het vertelde de Schaduw minder dan hij reeds wist. 'Een merkwaardig geval,' zei Monsieur Carlier Charles C.M. 'Een hoogst merkwaardig geval. Jammer overigens dat ik de enige schijn te zijn die het als iets merkwaardigs ziet…' Eén lang verhaal en een aantal kortere verhalen vormen samen weer een boek vol typische Havankhumor voor de liefhebbers.
29 Vier schaduwen en een spook De antiquair van Monparnasse De dode hand Mary Christmas
---- In De antiquair van Montparnasse draait het om een internationale kunstzwendel binnen het familiebedrijf van enkele broers. Als één van hen wordt vermoord, is de vraag waarom en door wie? In De dode hand geniet de mooie en zwoele weduwe van een rijk heerschap slechts kort van haar riante nalatenschap. Ook zij vindt de dood. Zelfmoord of moord?
In het laatste verhaal, Mary Christmas, brengen De Schaduw en zijn vriendin Aranea Foster de kerstdagen door in een Frans wintersportgebied. Zij ontmoeten er een verliefd stel dertigers en een na-ijverig stel dertigers. Maar wat erger is, ze worden ook geconfronteerd met moord. -----De nachtmis van Wybe Croningha Traditie getrouw vieren een Engelsman, een Fransman, een Zweed en Hollander (een Fries) de vooravond van kerst bij elkaar alwaar ze elkaar een verhaal vertellen, zo mogelijk een spookverhaal. Deze maal was het de beurt aan de Fries ene Wybe van Croningha. Hij verteld over een verre voorouder van hem ene Dom Columbanus die de laatste Abt was van de klooster gemeente enige honderden jaren geleden welke is vermoord tijdens de reformatie. Dan vertelt hij verder over ene Geradus van Croningha die bestemt scheen te zijn, volgens zijn grootvader dan toch, om ook de kerk te dienen. Geradus welke zich zelf altijd Wybe noemde, respecteerde al op zeer jonge leeftijd geen God nog gebod. Zelfs niet grootvader van Croningha die zijn wandelstokpedagogie volledig zag falen en daar hielpen ook de devotiekaarsen en de liefde van de veel biddende, veel verdragende, veel kinderen barende opoe van Croningha niet tegen. Toen op een keer "toevallig" meneer pastoor langs kwam en hij samen met grootvader Croningha hem probeerde over te halen tot het priesterschap en hem vroegen wat hij daar van vond zij hij met een brutaliteit waarvan hij alleen het patent leek te hebben, "geef mijn portie maar aan Fickie". Ze geloofden uiteraard niet wat ze hoorden en daarom vroeg meneer pastoor; "wat?". Als antwoord gaf hij het luidruchtigste, meest flagrante, ooit in de natuurlijke historie geboekstaafde poepje met de woorden ..."DAT"!
30 Caviaar en Cocaine. Later, - toen hij de Cocaïne zowel als de Caviaar had overleefd, - beweerde de Schaduw dat die Russische machine, waarmee hij van Moskou-Vnukovo naar Parijs-Le Bourget terug was gevlogen, hem niet slechts had doen landen in laatstgenoemde luchthaven, maar tevens… in het Avontuur! Feitelijk, echter, was het C.C.-Avontuur reeds begonnen tijdens de vlucht. Immers… Daar was die mede-passagier geweest, wiens gezicht de Schaduw net voldoende verdacht-bekend was voorgekomen om hem, onmiddellijk na aankomst in Parijs, te doen schaduwen. Daar waren, aan boord, echter vooràl die drie meisjes geweest! Een donkere Russin, een blonde Française, - en een Schotse Ballerina met Titiaan-rood haar. De blonde Française en de donkere Russin had hij leren kennen op een officiële receptie in het Kremlin waar hij, ambtshalve, bij tegenwoordig was geweest. De Schotse Ballerina, daarentegen, had hij ontmoet nadat hij in het Grote Theater van Moskou de 'Blauwe Donau' had zien dansen. Misschien was het juist dáárom zo merkwaardig dat hij de melodie van de 'Blauwe Donau' opnieuw hoorde, ver en vaag in de mist van die november-avond, toen hij, enkele uren na de landing van die Russische machine, gesteld werd voor de vraag: Moord of Zelfmoord… en, in een stille en verlaten straat, plotseling dat dode meisje aan zijn voeten zag liggen. Luttele seconden later stopte er naast hem een blauwe Bentley. En zodoende belandden Silvère en Manon en Aranea in: Caviaar en Cocaine. 31 Menuet te middernacht Toen Havank in juni 1964 overleed liet hij vier onvoltooide manuscripten na, waarvan Menuet te Middernacht het verst was gevorderd. Het had hem jarenlang beziggehouden en hij had er de andere drie telkens weer voor opzij gelegd. Inspiratie voor dit boek had hij gevonden in het achttiende-eeuwse portret van de historische Anne Marie, dat hij aantrof op het Dekema State bij Leeuwarden, waar hij te gast was wanneer hij vertoefde in zijn geboortestad. Anne Marie is dan ook de hoofdpersoon in dit merkwaardige, ja hoogst merkwaardige Schaduw-verhaal, dat beurtelings in het verleden, in 1793, en in het heden speelt. Het voert de Schaduw en zijn gezellen naar het oude Roxton Abbey waar het noodlot, dat door ieder met toenemende spanning wordt voorvoeld, zich pas voltrekt als – in de laatste bladzijden – het Menuet van Boccherini bij het luiden van de kerstklokken wordt gespeeld. De afloop van dit Schaduw-verhaal had Havank kort voor zijn heengaan verteld aan de schrijver Pieter Terpstra. Het lag dan ook voor de hand dat deze het boek zou voltooien. Gebruik makend van de notities die in de nalatenschap werden gevonden heeft Terpstra dit gedaan op een wijze waarvoor zelfs Havank bewondering zou hebben gehad.
32 Griezelverhalen uit Japan Deze verhalen uit Japan, vertaald en bewerkt door Havank, lijken weinig op de westerse thrillers. In tegenstelling tot de daarin gebruikelijke vernuftige oplossingen van gecompliceerde moorden, gaat het in deze verhalen om menselijke relaties, die door zeer verschillende omstandigheden kunnen leiden tot de meest absurde, lugubere en dramatische gebeurtenissen. xx De schaduw en sint Christoffel Een deftig heerschap stapte rustig rond door de straten van een stadje ergens in het zuiden van Nederland en bekeek aandachtig de aanplakbiljetten op een kiosk. “Verwacht” stond er met grote letters “het optreden van WANA, de parel uit het zuiden”….mmm mompelde het deftig heerschap en keek verder “Stop de bouw op het Thaliaplein, stop de afbraak van ons cultureel erfgoed” weer een mmmm was het resultaat, “Stadswandeling elke dag om 14:00 uur”, weer volgde een mmmm, “Bezoek het Markiezenhof, het mooiste stadspaleis van Nederland”… Dit keer ontsnapte er geen mmmm maar een ach uit de mond van het deftig heerschap welke met een dik gerande bril, die hij overigens alleen droeg voor decorum, het èèn en ander aandachtig las om daarna weer rustig verder te wandelen tot hij op het marktplein van de stad aankwam om vervolgens koers te zetten naar een terras in de zon.